8 Μαρτίου - Ημέρα της Γυναίκας,
Στην Κύπρο του 2012, η βία κατά των γυναικών συνεχίζει να αποτελεί έναν ύπουλο, κρυφό εχθρό που συχνά υποθάλπεται από τη σιωπή των ίδιων των γυναικών-θυμάτων.Σε ανακοίνωσή του με την ευκαιρία της επετείου της 8ης Μαρτίου,
Στην Κύπρο του 2012, η βία κατά των γυναικών συνεχίζει να αποτελεί έναν ύπουλο, κρυφό εχθρό που συχνά υποθάλπεται από τη σιωπή των ίδιων των γυναικών-θυμάτων.Σε ανακοίνωσή του με την ευκαιρία της επετείου της 8ης Μαρτίου,
Ημέρας της Γυναίκας, το Παρατηρητήριο Ισότητας Κύπρου αναφέρει ότι με βάση τα τελευταία στοιχεία του συνδέσμου για την Βία, στην Κύπρο, το πρώτο δεκάμηνο του 2011 έγιναν 821 καταγγελίες από γυναίκες για περιστατικό βίας εις βάρος τους.
"Άραγε πόσες παραπάνω γυναίκες έμειναν στην σιωπή και δεν κατήγγειλαν ποτέ το γεγονός; Γιατί; Μήπως γιατί νιώθουν ακόμα και οι ίδιες υπαίτιες των πράξεων, μήπως γιατί η ίδια η κοινωνία ή ακόμα χειρότερα η ίδια η οικογένεια δεν θα την στηρίξει ποτέ;" αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Προστίθεται ότι "γιατί και ενώ οι γυναίκες της Κύπρου είναι περισσότερο μορφωμένες από τους άντρες περνούν περισσότερο χρόνο κάνοντας δουλειές στο σπίτι παρά να βρίσκονται στην αγορά εργασίας, κερδίζοντας χρήματα.
Είναι θλιβερό το ποσοστό μόλις του 3% εκπροσώπησης των γυναικών στα σώματα λήψης αποφάσεων".
Το Παρατηρητήριο σημειώνει ότι το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών στην Κύπρο φτάνει περίπου το 66% "χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει και «μαζική» παρουσία των γυναικών σε θέσεις κλειδιά και καλή αμοιβή".
Υπενθυμίζει ακόμη ότι η Νομοθεσία περί Ίσης Αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών για εργασία ίσης αξίας του 1989 ορίζει ότι γυναίκες και άντρες πρέπει να αμείβονται το ίδιο, "δυστυχώς το ποσοστό χάσματος αμοιβών στην Κύπρο φτάνει γύρω στο 21% και είναι το υψηλότερο της ΕΕ".
Προσθέτει ότι το 1997 το Διεθνές γραφείο εργασίας διαπίστωσε ότι αν συνεχίσουμε με τους ίδιους ρυθμούς θα χρειαστούμε 475 χρόνια για να επιτευχθεί η πλήρης Ισότητα αμοιβών (ρυθμοί που δεν έχουν αλλάξει μέχρι τώρα).
Το Παρατηρητήριο σημειώνει ακόμη ότι "καθημερινά ακούμε για απολύσεις, απίστευτες μειώσεις μισθών, μη καταβολή του Ταμείου Προνοίας και της ΑΤΑ.
Γιατί πολλοί από τους εργοδότες, και ενώ δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, βρίσκουν σαν πρόσχημα την οικονομική κρίση και εκμεταλλεύονται στο μέγιστο μεγάλη μερίδα γυναικών; (έγκυες, μονογονιούς, γυναίκες άνω των 40 ετών, νεοεισερχόμενες στην αγορά εργασίας)".
"Αραγε γίνεται ή πρόκειται να γίνει ο απαιτούμενος έλεγχος από το κράτος για να στηρίξει τις ευπαθείς ομάδες αυτού του πληθυσμού;" καταλήγει η ανακοίνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου